Sztuczne unasienianie, inseminacja - metoda kontrolowanego rozrodu zwierząt gospodarskich, polegająca na wprowadzeniu do dróg rodnych samicy pobranego wcześniej od samca nasienia, bez odbycia stosunku płciowego. Najczęściej stosuje się u bydła, jak i koni, owiec, kóz, świń, drobiu i pszczół. Umożliwia wykorzystanie na dużą skalę nasienia najwartościowszych samców. Na proces inseminacji składają się następujące etapy: pobieranie nasienia, badanie nasienia, rozrzedzanie i konfekcjonowanie nasienia, przechowywanie nasienia, rozprowadzenie nasienia na punkty inseminacyjne, unasienianie samic. Prócz możliwość unasieniania większej liczby samic nasieniem pobranym od jednego samca inseminacja posiada jeszcze inne zalety. Uzyskanie większej liczby potomstwa danego samca dzięki sztucznej inseminacji uzyskujemy lepszą ocenę wartości hodowlanej reproduktora. Występuje możliwość wykorzystania nasienia reproduktora nawet po jego śmierci (unasiennianie nasieniem mrożonym), co powoduje kontynuowanie danej linii hodowlanej. Inseminacja pozwala na unikanie wielu chorób związanych z kryciem naturalnym, oraz daje możliwość transportu nasienia danego reproduktora na znaczne odległości. Znacząco tańszy jest także zakup kilku dawek inseminacyjnych niż zakup samego reproduktora.